Neden Şiiri - Fatih Pınarbaşı

Demiştin sen de seviyorum diye
Seviyorsun madem, bu bitiş neden
Vefan hiç mi yok sevdaya, sevgiye
Yarı yolda koyup, gidişin neden ?

En güzel günlerim senle olmuştu
Yanında yüreğim şevkle vurmuştu
Gelişindi bana en büyük muştu
Şimdi elmiş gibi, duruşun neden ?

Nasılda el oldum, canındım hani
Yeter vurma artık faniyim, fani
Feda olsun sana, garib'in canı
Beni düşman gibi, bilişin neden ?

İnfial yarattı böylece gitmen
Yakışmadı sana bunları etmen
Benim için öğretmendin, öğretmen
Beni bilinmeze itişin neden ?

Zihnim de sualler, aklım karışık
Artık bende benle, olmam barışık
Bana yandı sandım sendeki ışık
Beni karanlığa, atışın neden ?

Yokluğunla beni koy karanlığa
Bir çıra koymadın geride çıra
Açtığın bu yara, kapanmaz yara
Açıp yarama tuz, basışın neden ?

Atıp da kalbimi yerlerden yere
Ne örfü biliyorsun ne bir töre
Benim bu derdime bir sendin çare
Seni benden böyle, alışın neden ?

Bu sevda derdine, çare bulunmaz
Seven sevdiğine böyle de vurmaz
Bizde verilen kalp, geri alınmaz
Kalbimi bin parça, edişin neden ?

İnanmadın mı sen, yoksa sözüme
Baksaydın anlardın bir kez gözüme
Değsin istiyordum yüzün, yüzüme
Bir görünüp bir yok, oluşun neden ?