12.08.1996 Rusya Ulyanovsk şehri
Çok bıkkınım.
Hem de çok sıkkın.
Neden anlamıyor hiç kimse beni?
Yalnızım.
Ağlıyor canım.
Neden sevmiyor hiç kimse beni?
Bir arkadaş,
Belki bir yoldaş,
Olsada düşse yüreğimdeki taş.
Neden konuşturmuyor hiç kimse beni?
Belkide hayradır yalnızlığım,
Belki böyle korunuyor dindarlığım,
Ama nefis işte, dayanmıyor.
Git gide parçalıyor,
Ve beni sorguluyor:
"Neden istemiyor hiç kimse seni?"
Doğru mu sevgiye zorlamak sevmeyeni?
Yoksa unutup gitmek özlem ile bekleyeni?
Gönder dağlara nankör istemeyeni.
Sende, unutma kardeş, deli gibi seveni.
Kayıt Tarihi : 10.8.2019 11:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!