Neden Şiiri - Kadir Başboğa

NEDEN
Neden,böylemi olmalı idi seven her Gönül.
Böyle kahırmı edilmeli idi,illa gözler ağlamalı diller titremelimiydi...
Neden depremler,koca koca inşalara değil de akıtan çatısının sesinde huzur bulan,sevda bayraklı evleri yıkardıki...
Sevda en büyük hatalara rağmen en büyük acılara rağmen olsun dedirtiren değilmiydi...
Neden,vazgeçer ki seven bir gönül en büyük sancılara rağmen,yağmur tanelerinin toprağa koşuşu gibi,gönlüne düşen o sevda yangınından...
Neden,gönlünde bir umud oluşu barındırarak yürümek varken neden neden seçerki göz yaşlarının damarlarını tıkandırdığı bir kalbi bir gönlü...
Üstelik,Hercai olmuş iken bütün baktığı evren.
Peki nedendir onun yokluğunda onun hayalini severken...
Ve hayali bağlamış iken;ellerini, kollarını,gözlerini. Nedendir gene onun varlığına olan küskünlüğü neden...
Ey hayat neden savaşsın sevene.Neden sürgünsün olursun sevdalara.
Neden çıkmaz sokaksın aşkı ile sarhoş biçare divanelere...
Ve neden bir yudum su olamazsın aşkından tıkanmış bir nefese.....