Fələk yenə ocaq çatıb, tonqal qurub içimdə,
Ürəyimi bişirir o, səngiyən köz üstündə.
Neçə rəngli tüstülərin hərəsi bir biçimdə,
Nədən mənə cəza verir bir haqsız söz üstündə.
Nədən belə qüssəliyəm, nədən bağrım şan-şandır,
Nədən mənim ağlar qəlbim qəm-qüssəyə nişandır.
Nədən xəstə, saf könlümü bir də salıb azara,
Nədən bu gün küskün ruhun beləcə pərişandır.
Bəlkə, gülüm,sanırsan ki səni unudaram mən,
Bircə qəmli musiqidən duyğularım coşandır.
Bu ilahi məhəbbəti ucuzmu tutaram mən,
Sevdiciyin nakam eşqə şeir-qəzəl qoşandır.
Sevinc Arzulu
Kayıt Tarihi : 23.6.2018 17:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!