Neden Şiiri - İrem Aslan

Dört yapraklı yonca arama telaşımızdı çimlerde
Dört diye diye bitti, ezdiğimiz papatyaların ömrü,
Biz karıncayı bile, ezmekten çekinen çocuklardık
Hangi ara gitti içimizden insanlık,neden çürüdü?

Ah verebilseydim sepet sepet gülleri yüreğime,
Hani birgün kendim için bencil olabilseydim keşke..
İğneyi kendime kendime batırmaktansa ,
Sizin gibi vicdanımı gelin misali süslesebileydim..
Keşke..

Siz damadı olurmuydunuz ,bu suç ortağının?
Yoksa ,yalnızlığı tek vuruşta diklermiydiniz ben gibi?
Nefes almadan kıvranırken kendi kabuğunda,
Üzerine basmamak için karınca yuvalarının ,
Sek sek atlayıp yılları, kendinizi çiģnediniz mi?

Hangi ara bu kadar çoğaldınız ,hangi ara ?
Neden gökyüzünde yıldızları saymak yerine,
Dokunmatik hayatlarınıza birer robot olup,
Kafanıza taç takıp egonuzla dans etmeyi seçtiniz
Neden ?