Neden sevmediniz beni insanlar?
Oysa ben sevmiştim sizi
Tamam çok da sevmemiştim belki
Ama kabullenmiştim günahlarınızı
Ben benim demiştim
Siz de sizsiniz
Aynı olamayız ki
Olmamalıyız da zaten
Farklıyız
Mesela
Ben pamukta fasulye yetiştirirken
Siz ormanları yaktınız
Ama ben yine de sizi sevdim
Ya da ben anneme sarılırken
Siz kadınlara tecavüz ettiniz
Ben sizi yine sevdim
Gece yatağımda uyurken
Birbirinizi öldürdünüz
Ama ben vazgeçmedim sizi sevmekten
Yağmurlu günlerde
Yırtık ayakkabılarımla okula gittim
Sonra hasta oldum
Sizse çocukları öldürdünüz
Ben yine de sizi sevmeye devam ettim
Ben büyürken
Sizi sevmeye çalışırken
Siz ne günahlarınızdan vazgeçtiniz
Ne de beni sevdiniz
Anlamıyorum
Ne yaptım ki ben size?
Tamam bakkaldan çikolata çaldım bir kere
Belki bir kere de boncuklu tabancayla arkadaşımın canını yaktım
Annemi üzdüm birkaç kez
Ama hepsi için özür diledim
Ben hep özür dilemeyi bildim
Ama siz
Hiç özür dilemediniz
Oysa özür dilemek küçültmezdi insanı
Ancak siz küçülmeyi tercih ettiniz
...
Ben büyürken
Dünya küçüldü
Ve öğrendim her şeyi
Tüm yaptıklarınızı
Keşke hiç büyümeseydim
Hiç duymasaydım o çocuk çığlıklarını
Hiç görmeseydim bir kadının dövülüşünü
Hiç bilmeseydim insanların açlıktan öldüğünü
Ya da hiç doğmasaydım
İnsanın doğumuna karar verememesi ne kötü
Şimdi ayrılıyorum aranızdan
Beni hiç umursamadığınız
Hiç sevmeye çalışmadığınız için
Fark etmeyeceksiniz bile yokluğumu
Hatta aldırış etmeden
Hayasız günahlarınıza kaldığınız yerden devam edeceksiniz
Ama ben buna daha fazla katlanamayacağım
Üzgünüm
Kısacık bir hayat için
Çekilecek çok acı var
Boynuma ipi geçirmeden önce
Size itiraf etmek istediğim son bir şey var
Bunu söylemekten ne kadar utansam da
Ben...
Tüm yaptıklarınıza rağmen
Sizi hala seviyorum
Çünkü her insan
Masumdur biraz
Biraz çocuktur
Sever
(30/01/2016 İSTANBUL)
Mehmet KeyikKayıt Tarihi : 15.9.2016 03:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!