Nede sen bile Şiiri - Ramazan Sarı

Sana pusularım ellerinin uzağından
Gözlerimi sana
Nede sen olursun

Gün geçer…
Herkesi ayırıp sesinden yırtar atarım dünyayı
Kimse bilmez bizi sen bile
Birde sen olursun
Ve atarım artan dünyayı
Değmediğin yerinden bakışına an kala
Günahım olursun

Gün geçer
Korkar akarım aklından kör köşelere
Seni üstlenirim gülüşünün kenarından
Mahpusluğum seni
Yatarım olursun

Gün geçer
Gelmezsin, düşerim elden bile aşağı
Sana düşerim gecenin üçünden
Payımı sana
Vebalim olursun

Gün geçer
Bağlar çocukluğumu yırtık ayakkabılarım koşamam
Sana utanırım
Soluk kazağımın mavisinden
Yoksulluğum sana
Meteliğim olursun
Kaldırımlarda adım adım bir cüret birikir
Sana oynarım ömür sahnemin ışığından
Alkışımda aksiliğim de sana
Son perdem olursun

Gün geçer
Bir silah sesinde yankı bulur bedenim
Sana bakarım, polis kordonundan
Beyaz tebeşirle çizili etrafımdan
Katilim sana
Eşkâlim olursun

Kimse bilmez bizi
Nede sen bile...
Topallar dünyama kafa tutan güzelliğin
Çiğ süt emmiş çığlığıyla yırtar rahmini gerçek
Yetim doğurur sokaklar bela emzirir
Herkes herşey olursun
birde sen bile....

Unutur..
Ellerin olursun...