unutulmayan bütün aşklara....
Nerden başlayayım bilmiyorum.
Son sözümü ilk başta söylerim ya,
Yine öyle olsun istiyorum.
‘’Seni Seviyorum’’.
Seninle konuşur oldum
Bir ben olup söylüyorum
Bir sen olup dinliyorum beni
Sağ elim benim elim
Soğuk olan sol elim sen.
Elini tutuyorum sanki,
Hiç tutmadığım halde hissediyorum
Ne de olsa seviyorum.
Sana bakar oldum aynaların karşısında
Gözler benim gözüm
Aynada bana bakan sen.
Çekingen, korkak, anlamsız.
Sanki gerçeğinden farksız.
Hiç görmediğim halde gözlerinden anlıyorum
Ne de olsa seviyorum.
Kayıt Tarihi : 10.12.2001 11:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Şengün](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/12/10/nede-olsa-seviyorum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!