Nede Olsa Alıştık Şiiri - Ahmet Özdoğan

İşte yine şehir yıllarca tozunu, dumanını yuttuğum aç, meteliksiz kaldığım şehirde¦ cadde boyunca insanlar insanlar döner dururlar huysuz danalar gibi fakat yorgun- cadde boyunca vitrinler vitrinler bakılır durulur gözler görülmemişleri arar gözler gezer durur fakat yorgun yılgınlığımı anlatamam satırlar boyu her demde tazelenedursun nede olsa alıştık uzayan boyutsuzluk sonsuzun okyanusunda gidedursun gemimiz nede olsa alıştık alıştık artık alıştık.. Ekim 1975 Artvin