Ben aklımı coşkun ırmak sanırdım,
Çölde yağmur kadar kıt imiş meğer.
Her ağacı bin metreden tanırdım,
Çınar dediklerim ot imiş meğer.
Kaçardı ben beni ararken dünde,
Yardıma koşardı bulduğum günde.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta