Bazen, öyle “sabırla” sınanır insan;
Ya dert hastası olur, ya dinden çıkar.
Bu sabırla devletler, olurken yeksan.
Milyonlar sürgün edilir, dağlara kaçar.
Kulların sabrı, denizde bir katredir.
Nedamet fayda etmez, yokluğa duçar.
Sen her sabrın sonunu, selamet san.
Onca yürekler yanar, yetirilir canlar.
Tövbeler bozulur, oluk oluk akar kan.
Coğrafyalar değişir, kimyan bozulur.
Kaybolur yaşam arzusu, çöker hicran.
Çarmıha gerilir bedenin, ruhunda
Âlem-i İslam için, bu vakt-i hazan.
İlahi yardım bekler, eller duada
Lakin bitmemiştir kesilen o cezan.
Domuzlar, çakallar için bir bayramdır.
Daha vakit girmeden, okunur ezan.
Lafla limana yanaşır, peynir gemisi.
Ama sabırı zorlar, kaderi yazan
Sırtında yükle yıkılır, ulu çınar.
Tutar kaldırır, o mezarını kazan.
Kanadıkça kanar, tarihinde yaran.
2018
Uğur Musab Şahin
Kayıt Tarihi : 2.12.2022 01:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!