Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Kimisi bu ülkenin sanki üvey evladı,
Ayrımcılıktan öte zulümdür bunun adı,
Umurlarında değil mazlumların feryadı,
Devletin bünyesinden halka ihanet düştü,
Tarih tekerrür etti biz ibret alamadık,
Dört cihette dört tuzak hiç rahat olamadık,
Dolaştık kıyılarda bir liman bulamadık,
Her adımdan geriye sonsuz nedamet düştü,
yüreğine sağlık sanki bir milli marş okudum tebrikler
candan alkışlarrrrrr
Harikaydı... Mükemmel gardaşım. Eyvallah...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta