Nedamet Şiiri - Mert Ali Eren

Biri soğukluk hissediyorum kulaklarımda
Acaba bu kimin eseri, zemheri'nin mi?
Bir sıcaklık yükseliyor boynumdan kulaklarıma
Anla diyor bu soğukluk, vicdanının eseri

Sabahın serinliğinde sessice esen rüzgar
Beni alıp götürsün ki her tarafım ağyar
Pişmanlıktan kıvranıyor vücudumun her zerresi
Yaşanmamışlığın kalmadı tek bir bestesi

Bu renksiz, bu solgun, bu kahverengi dünyaya
Hiç mi iyilik yaramıyor anlamıyorum ben asla
Kırılmış heveslerim, yarım kalmış ümitlerim
Ben bir hayal kurdum mu, işte böyle biterim

Demiş şair: bir damla kan, binbir endişe insan
Bi-kes'lerin hiç şüphesiz, sığınağıdır yezdan
Şimşekler vuruyor sanki mavi semâyı yaracak
Çiseleyip yağan yağmur bir mübeşşir olacak