Nedamet Şiiri - Tamer Arabacı

Bak bana!
Ve söyle,
Ne görüyorsun?
Ama eğmeden
Ama bükmeden
Neyse ifadem
Dosdoğru
De yüzüme!

Rezilliklerim
Çirkinliklerim
Ne varsa
Hissettirdiklerim
Gözümün
İçine bak
Ve söyle
Budala heveslerim
Yenik düşüp
Aptal hırsıma
Kaybettiklerim.

Kızgınlık,
Kırgınlık,
Lüks duygular.
Aynası olurmuş
Hatalar insanın
Gidenin ardından
Aranan cevaplar.
Eğer dostumsan
De bana!
Anlat beni
Tüküre tüküre
Şu iğrenç yüzüme
Ne olur söyle!

Kibrin esirisin de!
Kendini beğenmişin
Tekisin de!
Onca saçmalamanın
Ardından,
Gurur senin neyine de!
Korkma, söyle!
Aşka bu kadar eziyet
Yazıktır günahtır diye
Tokat gibi vur yüzüme.

Lakin neye yarar.
O gitti artık,
Dönmeyecek.
Körolası bu gözler
Bir daha onu
Asla görmeyecek.
Allahım onca severken,
Basiretim bahane
Biliyorum.
Bu bedeli yüreğim
Kanaya kanaya
Ödeyecek.

Bak bana!
Acınacak halime.
Yaşattıklarımla
Yaşayacaklarımın
Üzerini çizmiş,
Mutluluğu
Elinin tersiyle itmiş.
Bir zavallı.
Olanca yanlışlarıyla
Benim ettiğimi
Sen kimseye etme!
Eğer bir güzeli
Seversen,
Sonuna kadar git.
Verilecek bir can
Varsa eğer,
Sen ver
Ama asla O’na
Çektirme.

21.09.2015 02:48