NEDAMeT Şiiri - Hasan Ada

NEDAMET

Anadolu dan kalkıp İstanbul a göç ettik
İyi yer tutamadık biz de varoşa gittik

Elimizde olanı birkaç yılda bitirdik
Çok kazanma uğruna çocukları yitirdik

Kimi balici oldu kimi çekti esrarı
Bizi bu hale koyan bu kadının ısrarı

Biri gelip çantayı elden kapıp kaçıyor
Sokak balici doldu her gün dehşet saçıyor

Kapı kapı dolaştık bir iş de bulamadık
Namazımız tam idi cumada kılamadık

İmdada yetişiyor fakir fukara fonu
Komşular getiriyor giyeceğimiz donu

Kışın ısınmak için tahta sandık yakarız
Yiyecek komşulardan kapılara bakarız

Köyden çıktık bir kere geri de gidemeyiz
İşte halimiz belli böyle de edemeyiz

Belimiz kamburlaştı iş tutmuyor elimiz
İdareci değil mi çare bulsun valimiz

Büyük yere gidince çok kazanırız sandık
Bir ömür böyle geçti artık biz de usandık

Köyüme dönmek için yardımcı olsan bana
Dört elle sarılırdım buğday veren tarlama

Köyümde yaşar iken buluyordum huzuru
Rahatımı kaçırttım hem tükettim hazırı

Neden geldim İstanbul a kul oldum ben kul a
Köyde karnım doyardı muhtaç kaldım bir pula

Ne örf kaldı ne adet yok etti medeniyet
Büyük küçük kalmadı değişti hep zihniyet

Köyü terk edecekler duysunlar sesimizi
Bir serap uğruna tükettik nefesimizi
Hasan ADA
2006