Nedamet Şiiri - Serra Yetek

ağlıyor bak sen giderken bütün ağaçlar.
yemyeşil göz yaşları yerlerde
diyorlar ki hep bir ağızdan ne olur ne olur gitme.
içimizde hepimizin bir korku var
hepimizin yürekleri ağzımızda
diyoruz ki ne olur sun iyi düşün ve gitme.
o sarı saçlarını savururken rüzgarda,
gel tut ellerimizden.
tut ki dinsin kederimiz,
tut ki biz bir yol ortasında kalmış aşık köleleriz,
gel ver ellerini aydınlığa kavuşsun günlerimiz,
gel ver ellerini dinsin içimizde kanayan kederimiz.
ağırladık bu güne kadar hüznü,
ağladık deliler gibi hüzünden
şimdi kim kurtaracak bizi bilmiyorum
bu karanlık bu ayrılık gününden.

19/02/2010