Mühimden de ehem işler dururken
Hayâtım boyunca, boşa yelmişim.
Misâfirhânede bir mukim gibi…
Boş hayaller kurup, düşe yelmişim.
Hayatta yok ise mefkûren, ilken
Nefis denizine açtırır yelken
Çalışmak şartıyla Rabb’im kefilken
Doymayan nefisle, aşa yelmişim.
Olan bâtılları dayat ha dayat
Sunulan fikirler beşerî, bayat
Girdâbında boğdu tersten bir hayat
İlkbahar dururken, kışa yelmişim.
Ömür sermayesi her gün erirken
Tüm varlıklar O’na doğru yürürken
Her şeyi yaratan Sâni dururken
Bir çift karagözle, kaşa yelmişim.
İnsan vazgeçer mi kendi özünden?
Kâl-u belâda ki kulluk sözünden
Dizgin tanımayan nefis yüzünden
Misk-i amber varken, leşe yelmişim…
20/05/’08
Hanifi KaraKayıt Tarihi : 22.5.2008 09:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ömrün hazânında boşa yelmişim.
Misâfirhânede bir mukim gibi…
Boş hayaller kurup düşe yelmişim.
Hayatta yok ise mefkûren, ilken
Nefis denizine açtırır yelken
Çalışmak şartıyla Rabb’im kefilken
Doymayan nefisle aşa yelmişim.
Olan bâtılları dayat ha dayat
Sunulan fikirler beşerî, bayat
Girdâbında boğdu tersten bir hayat
İlkbahar dururken kışa yelmişim.
Ömür sermayesi her gün erirken
Tüm varlıklar O’na doğru yürürken
Her şeyi yaratan Sâni dururken
Bir çift karagözle kaşa yelmişim.
İnsan vazgeçer mi kendi özünden?
Kâlubelâda ki; kulluk sözünden
Dizgin tanımayan nefis yüzünden
Misk-i amber varken leşe yelmişim…
Hanifi Bey!
tek kelimeyle fevkalade yürekten kutlarım saygılarımla
benden tam puan
TÜM YORUMLAR (1)