Kaldırım ezikliğindeki kalbin
Aynasına vuruyordu şavkı günahların..
Buruk dudaklar eşliğinde..
Nar kabuğunu parçalıyordu /
Yerlere düşecek gibiydi,
Sadece kirpik uçlarına/
Çaresizce tutunabilmişti buğulu gözler..
Artık bakışlar geri dönemezdi,
Defalarca yutkunmak gerekiyordu..
Çelik bir leblebiydi dişlerini kıran.
Bir eli diğerini sıkmak zorundaydı
Kızaran ışıklarla.
Kaldırım taşlarına düşen ayna kırıkları/
Ayaklar altında eziliyordu..
Ümitlerle beraber nefesler de kesilmişti..
Kırık bir ayna parçası
Güneşi yerine oturtmuştu pırıltısıyla
Ümit artık buruk dudakların üzerine/
Konmuş gibiydi gülerek..
Serin bir meltemin kokusu/
Geçiyordu nedameti okşayıp.
Nihayet sürur saçları dalgalanmaya/
Başlamıştı..
Bağışlanmıştı.
30.12.2020
Kayıt Tarihi : 30.12.2020 20:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her şey gönlünüzce olsun...başarılar dilerim.
Sağlık ve mutluluklar sizinle beraber olsun sevdiklerinizle beraber.
Tebrik ederim. Yüreğinize sağlık sn Bedri Tahir ADAKLI üstadım
Saygılar sunarım...esen kalınız her daim.
TÜM YORUMLAR (4)