Necmiye Sarpkaya Şiirleri - Şair Necmiye ...

Belki bir gün diyorsun mektubunda
Kan damlamış biliyor musun?
Bembeyaz satırlara
Bir gün doğacak aşk güneşi mutlaka doğacak
Demişsin
Bir gün mutlaka…

Ay ışığının cilvesinde
Hasret bulur döner çöle
Suya kanar mı
Sandın

Ey Kerem gel bendedir aradığın diyar

Eriyor tükeniyorum yudum yudum
Kalmazmış çekilmeyen çile
Gurbet deyince ney
Ney deyince Mevlana

Fırat mıydı Dicle mi çağlayanlar yollayan

Göz ağladı
Gönül ağladı
Ruh ağladı
Akıl ağladı

Gökyüzü ağladı

Elimde uzunca bir liste
Yitiklerle ilgili kabarıkça
Pek çok şey gibi aşkımızda yitik
.
Gurup vaktinde nasıl güneş bitişik
Görünürse dağlara

Kalınlaştı mı ülfet perdemiz
Gözün görmesi normal
Kulağın duyması sıradanlaştı
Unutuldu kan dolaşımı
Kalbin görevi

Bağrına cennetler sığdıran seccadenin
Secdeliğine bırak kendini
Aç ellerini semaya boş dönmez
Sabır imtihan elbette bitecek.

İşler pek zor

Güneş nicedir üzgün doğar küskün batardı
Pırıl pırıl güneşle uyandım bu sabah

Bilemedim nasıl şükür edeceğimi
Kırık dökük cümleler kurdum
Cennet koridorlarında sanıyorum kendimi

Atlaslara saracağım
topladığım yıldızları
Tüllerle uyutacağım sensiz
seni sevmeleri

Ninniler söyleyeceğim

Mehtapta gezintiye çıkmış
Bir seyyah edasıyla
Bir yaz yağmuru çabukluğu ile
Karanlıkları boğmaya ant içerek

İçindeki buzları akıtarak gel