Neclam!
Güzel gözlü kadınım.
Sen huzuru arıyordun,
Ben acılardan kaçıyordum
Tanıştığımız o anda
Bana mutluluk verdin, diyordun
Ekip yüreğime acını, şimdi gidiyorsun.
Neclam!
Güzel gözlü kadınım.
Ben sende kendimi buldum da;
Söylesene sen bende neyi aradın?
şimdi yirmialtısındayım ömrün
Bir bu kadarı daha geçse
Hep anılacak bende adın.
Neclam!
Güzel gözlü kadınım.
Soramadım senden başkasına
Nasıl kurtulurum, diye bu dertten.
Gel zaman git zaman
Belki unuturum derken...
Birşeyin farkına vardım, ki
Bu sevdanın üstüne çekilecek tek şey
Sensiz toprağa konulurken
Sarınacağım o kefen.
Neclam...
Sızlayan kalbim,
Ağrıyan yanım,
Saramayan kolum,
Lal olan dilim,
Terk-i diyar sebebim...
NECLAM!
GÜZEL GÖZLÜ SEVDİĞİM.
Kayıt Tarihi : 12.3.2009 22:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)