Ne dalgalar coşkun nede dağlar heybetli
Esen rüzgardan bile ses çıkmıyor
Cennet misali tabiat suskun
Lavanta kokularını duymuyorum artık
Ağlamak bile gelmiyor içimden
Susmak istiyorum hep susmak
Elimde bir demet karanfil
Ve hicran dolu gönlüm
İçimde tutuşan ateşle yanıyor
Yaşamak tutku olmaktan çıkmış
Onulmaz yaralar yutuyor umutlarımı
Rüzgar koparırken ak tomurcukları
Ufuklar ayrılık türküsü söylüyor
Mazi ise kanayan bir yara içimde
Sevda ateşi küllenmek bilmiyor
Elveda demek ise zor
Necla seni sevmemek elimde değil
İstemiyorsun ama elimden ne gelir
26.01.1987
Kayıt Tarihi : 31.8.2005 14:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!