İnsanlarla hoş geçin
Kulu ncitme gönül
Koparıp da goncayı
Gülü incitme gönül
Kaf dağı değil başın
Ey ahu gözlüm ceylan bakışlım
Ey melek yüzlüm kudret nakışlım
Ey hoyrat sevdiğim asi çıkışlım
Şirine de ferhat böyledir bence
Ey canda cananım ruhum büryanım
Vaz geç gönlüm bu sevdadan
Dönülmeyen bir yoldasın
Gül bülbülü sarhoş etmiş
Sen hala kuru dalda sın
Bir sevdaya yıkma bendi
Nasıl medh edeyim sevdiğim seni
Gamzeye haz katar al benli benler
Sevilen anlamaz denir seveni
Ne bilsin kalbimi görmüş mü eller.
Derin bir manayla bakar gözlerin
İçime sessizce akar gözlerin
Ateşe gerek yok yakar gözlerin
Gözlerin gözlerin kara gözlerin
Aşıkta açıyor yara gözlerin
Bağlanma vefasız diyorlar sana
İnsan hiç kıyar mı sevdiği cana
İstersen deli de istersen kına
Bu gönlü nasıl eylerim şimdi
Aşkın girdap olmuş derine çeker
Seherde uğradım dostun bağına
Bülbül figan eder güller perişan
Dedim bende yari görmeye geldim
Dedi göremessin haller perişan
Leyladır mecnunu aşka düşüren
Yine bahar gelmiş bizim ellere
Şehiri bir başka köyü bir başka
Deli dolu olur yiğitlerimiz
Sevdası bir başka huyu bir başka
Yaz gelince çiçekleri bol olur
Bugün ben kaleme yardan söz ettim
Icinden geleni yaz dedi bana
Dedimki Ayrılık yakıyor canı
Gonulde kullenmez köz dedi bana
Dedim ki gitmesin oda buradan
Kalkmıyor kasvetim kafamda duman
Aman zalim felek aman ki aman
Kimine at vermen kimine meydan
Benide ayırdın nazlı canandan
Koska koska atar felek çalımı
Merhabalar. Bir çok şiirinizi bu akşam zevkle okudum, Gerçekten hepsi birbirinden güzel, akıcı, duygu dolu. Başarılarınızın devamını dilerim yüreğinize sağlık.