NECİYİZ? NERDEN GELDİK?.
Başım ellerimde, hayli düşündüm.
Biz neciyiz, nerden geldik düşün'(güm).
Niye ağustosta, yandım tutuşdum.
Niye böyle?, zemheride üşüdüm.
*
Tepetaklak oldum kendim görünce!.
Bir damlayken,bir zerreye girince.
HAK'kın huzurunda, divan durunca.
Yeni başlamışken, bitmiş iş idim.
*
DEDİ(cc) şunları YAP, şunlarsa YASAK.
Attığım her adım, merdiven tuzak.
Kısmetin ayrılmış, ney yer ne olacak?.
Düşündüm'ki bildim, dertli BAŞ idim.
*
Ahseni takvim üzere, başsın alemle!.
Muatabım bildim, seni ademle.
Halife edindim, denk'in kendinle.
Dümyalara bedel, büyük iş idim:
*
Dağlara taşlara,verilen o büyük görev.
Korkudan çatladı, dendi kullara ver.
Tebdili kıyafet, oldu koskoca bu dev.
Sen sanırsın, hayal idim düş idim.
*
Zerrem bile,hesap oldum yazildım.
Ayrı ayrı nizam,oldum çizildim.
Parmagımın izi ayrı, böyle bilindim.
Yiyip içiyorum, kemikden azı diş idim.
*
Milyarlarca bizi, A-nında görür.
Çongeri ne ister? talep dir verir.
Ay ile gün gibi, kalbimde beyninde yürür.
Evvelim var, ahirim var, sanma BOŞ idim.
*
A-Şık Çongeri*Ömer Çetinkaya
22.AĞUSTOS.2O17 SALI.
Ömer Çetinkaya
Kayıt Tarihi : 22.8.2017 16:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!