Necis Şiiri - Şeydanur Beker

Ne ben artık beni bıraktığın yaştayım
Ne de sen artık canım ilk gün ki kadar masum
Dar sokaklar yol olmuş
Issız köylerse şehir
Zaman geçmiş isteksiz ve değişmiş bedenler.

Ne o terkedilişin izleri var gönlümde
Ne de aşkla kanayan bir yara var kalbimde
Sevgi neydi, aşk neydi
Unuttum ben, gidince.

Gidince çok değiştim bambaşka bir ben oldum
Özümü kaybedince, varlığımı unuttum
Sensiz geçen zamana küfretmekten yoruldum
Bende deli bir nehir
Coştum coştum duruldum.

Sana giden zamandan çok tren kaçırdım ben
Sana giden yolları kapattı kinim öfkem
Yoluma taş koydular, avuçlarım yarıldı
Gönül yaram derindi ama kabuk bağladı.

Döndüm baktım ardıma gülen gözler yok orda
Ağlamış her bir hece kan kusmuş sayfalara
Çok akşamlar kaybolmuş sensiz geçen zamanda.

Bir Mecnun imiş gönlüm gözlerinde hiç olmuş
Vuslatı bedeninde aramaktan yorulmuş
Çalsam da aşk kapını sesim sessiz duyulmuş
Bağırmışta yüreğim hep gözlerim konuşmuş.

Ne ben artık beni bıraktığın yaştayım
Onca ihaneti kaldıran çocukçayım
Ne de sen artık canım ilk gün ki kadar masum
Ilk gün ki kadar temiz
Tam tersi bir o kadar kirlenmişsin ve necis.