Necip ve Nazım ve Ben… Şiiri - Yorumlar

yüreğine sağlık dost kalem

İnancını siyah bir göğe yükleyen şair., yitirilmiş bir zamana ayak direyen adam
Sonsuz bir bekleyişin avutulmaz
sızısı.
Hikayeye sadık bu şiir.
Kimsenin bilmediği bir cevap en önemlisi SEN...

Ben olmazsam herkes ‘Sen’ olur.
Sen olmazsan herkes ‘Ben’
O zaman beni ‘Ben’ yapan,
benden olmayan ‘SEN’ …

'Zıt kutuplar birbirlerini duygusal manada anlayamasalar da, hep tam tersi davranışlarda bulunsalar da, bu durum bazı zamanlarda ilişkiyi canlı tutuyor ve kişilerin ilişkiye karşı tutku duymalarına neden oluyor.'

Nazım ve Necip Fazıl'da zıt kutupların iki güçlü kalemi olarak birbirlerine karşı (edebi anlamda) tutkuluydular denilebilir... Ve sayelerinde Türk edebiyatı en nitelikli tartışmaya tanık olmuştur...

Kaleminize sağlık sayın Şükrü Aktaş...
Güzel ve farklı çalışmanızla anımsattıklarınız için...

ne nazım o ne necip sen sen ol değerli kalem sen olursan benliğini bulursun

Her iki büyük şairimiz de birbirlerine siyasi ve dünya görüşü olarak tamamen zıt kutuplarda olsalar da insan, memleket ve sevgi kavşaklarında kesişmişler, sol-sağ demeden herkesin saygı duyduğu şairler olmuşlar, birbirlerine de saygıda kusur etmemişler.
Nazım gibi de, Necip gibi de şiir yazmamız mümkün değil. Onların yaşadıklarını yaşamadan, çektikleri acıları çekmeden imkansız.
Her şair kendisi olmalı, kendi özgün tarzını bulup yazmalı. Esintiler mutlaka olacaktır büyülerden, ustalardan, öğretmen kalemlerden. İçindeki 'Ben' i bulursa bir şair ancak 'Şair' olabilir. Öte yandan 'Ben' lik fikri ve duygusu değil, toplumun ve içinde bulunduğu koşulların halini yansıtabilmeli mısralara.
Güzel şiirinizi kutluyor, başarılı çalışmalarınızın devamını diliyorum. Saygılar.

Ey şiir öyle çoksun ki nereden baksam ben nereden baksam sen...

Çünkü insan çokça hayattır...
Saygıyla...