Necip Salacan Şiirleri - Şair Necip Salacan

Tahttan düşürülmüş bir kentin çocuğuydu Havin,
Hasankeyf gibi boynu bükük, gözü yaşlı
Ve ayakları üryandı;
Yanakları elma kızılı ve derin gamzeliydi,
Dudakları, babasının elleri gibi çatlak,
Gözleri, annesinin acısı kadar büyüktü.

Tene mezar kazırken
Yalandan mistik güneşler,
Kırıldı bir tenhada
Karanfilleri gözbebeklerimin.
Çocuklar korkularıyla
Yanmış kirpiklerime biniyordu,

Esmer bulutlar yanıyor bu gün;
Yağmak yerine,
Gök paramparça,
Şimşekler çatırdıyor,
Alabora olmuş gemiler;
Her biri öylesine sarhoş,