İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
İnsan "kendine yakın olanı" daha bir sever
Daha bir kaynaşır onunla...
Kaybederse çok farklıdır üzüntüsü,
Bir süre ne unutabilir
Ne avunur!
Hablemitoğlu benim için "tam da oydu!"
Böyle bir "ÜLKÜCÜ"
Gerçek ülkücüdür,
"Türkçü ve Atatürkçüdür..."
Rahmetle anıyorum,
Saygıyla eğiliyorum hatırası önünde
Ve onu katleden "karanlık güçleri" çok iyi tanıyorum!
Tanımayan
Önlem almayan
Hala gerçek ülkücüleri Türk Devletinden uzak tutmaya çalışanları şiddetle kınıyorum!
Tebrikler Nevzat Bey...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta