Necip Fazıl Kısakürek Şiiri - İhsan Polat

NECİP FAZIL KISAKÜREK

Necip insan, fazıl şair
Fasih lisan, bize dair

Hastalıklı bir çocukluk
Çepeçevre darlık, yokluk

Birde Selma’nın ölümü
O yaşın acı bölümü

Önce Mektebi Bahriye
İlk ilgi diğer âleme

Ardından Felsefe dedi
Daha yaşı da on yedi

İlkin 'Yeni Mecmua'da
Başladı şiir yazmaya

Sonra 'Sorbon', kayıp yıllar
Gerçek anne kaldırımlar

Düşünce “Örümcek ağı”
Bu şairin Bohem çağı

Yirmi dörtte “Kaldırımlar”
Patlar birden yıldırımlar

Sırada “Ben ve Ötesi”
Netleşiyor bilmecesi

“Şirketi Hayriye”, hızır
Gitmek için adres hazır

Ve hidayet yaş otuz üç
Artık onu tutmak çok güç

Artık dik duruyor “ağaç”
Olsa da çoğu zaman aç

Çeşitli memuriyetler
Ödenen onca diyetler

Zorluğun görünmez dibi
Eser 'çile' hayat gibi

Kırk bir yılında evlendi
Evi ocağı şenlendi

Erzurum’da yazdı yazı
Hapse girdi ilk cezası

Elbette son da değildi
Daha çok girecek belli

Geç kalınmış mücadele
“Büyük Doğu” ve velvele

Kapattılar dergisini
Ve sürdüler kendisini

Daha nice eziyetler
Nice haksız vaziyetler

Yine bu seneler idi
Bir de “Borazan” üfledi

Kırk dokuzda Cemiyeti
Kurdu çekti eziyeti

Büyük Doğuyu kuranı
Suçladılar Türk düşmanı

Hâlbuki suçlayanların
Hepsi düşmanı vatanın

Bitmek bilmez takibatlar
Abuk sabuk tevkifatlar

Yıldırmadı tüm tazyikat
Otuz altı yıllık inat

Nihayet mayıs seksen
“Şairler Sultanı” derken

O senenin eş zamanlı
“Fikir ve sanat adamı”

Bizse her an sevdik seni
Tekrar ettik dediğini

Ruhun şad olsun 'Mustarip'
Zanneyleme davan garip

Hala yaşar 'Büyük Doğu'
Bilir artık tanır çoğu

Dolgun akıl, cesur yürek
Necip Fazıl Kısakürek

İhsan POLAT 27.05.2009 İspir