Necip Fazıl ile Konuşuyorum

Behey devinimin gökyüzlü fırtınası
Çırağım, mızrak ile gürz dilimde
Beyaz örtüde bir küheylan koşuyor
Onu doğuran kısrak az ileride
Serinde havanlar dövüyor merhemi
O zaman yağız atlılar kuşak bağlasın
Behey mukaddesin davacısı
Sakarya’m, suya vurulmazmış perçin!
Balçıktanım, çayımı kendim alıyorum
Yadellerde manzaraya eşik bir yerler var
Arz çok, talep çok ama gönüller dar
O zaman izinden gidenler yıllansın
Behey servilikleri anlatan gizlilik
Çırağım mızrak ile gürz elimde
Sorgun Gölü’nde sessizlik oluştu
Kış gününde renksizlik tutuştu
Tabiatındandır ağaçta budağın
Dalına gözüyle bakanın irfanı yok.
Behey yedi tepe, yedi renk, yedi ses
Zalim çarkın dişlisi zorluyor
Yerkürede fani yaşam, fani nefes
Ne gülenler ne de ağlayanlar bahtiyar
Yadellerde türlü türlü duraklar var
Arz çok, talep çok ama gönüller dar.