Yıl 1904
İstanbul gülümsüyordu
Yeni bir şair doğmasıydı bu gülümseme
Hani İstanbul parlar ya geceleyin
tebessüm ettiklerinde yıldızlar
Bir his duyarsın ya derinden
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
