kendi ağacımın altında gölgelenme zamanım geldi,
gönlüme kendimden bir çelenk koyma zamanım,
kendimden tüketme çabalarım bitti,
ya heptin ya hiç değilsin,
ya yettin ya nihayettin...
hiçbir şeyimsin
ama her an her şeyim olma eğilimindeydi gözlerin,
suçun yoktu ve sen haklıydın,
ben haklıydım,
biz haksızdık..
hiçbir şeyimsin..
elimde baharın en güzel güneşi var.içtiğim çayın demlenme süresince ayrı kalsa elim, elinden ve sen ne zaman böyle mağrur cümleler yüklesen gözlerine işte o zaman en sevdiğim kazağım senin tuttuğun yakasından sökülmeye başlardı.ve sen ne zaman soğuk dursan öyle kar tatili verirdim yüreğime.sen gelmesen yok yazılırdı benim adım.geç kalsan bir telaş alır giderdi tüm yokluğunu.sonra beklesin dursun kum saatli adam -vakti..
her şey bittikten sonra yalnız kalırsın.en çok sevdiğiniz gittiğinde hissedersin bu duyguyu.hangi keşkeyi koysan yerine onun bir cümlesi kadar telafi etmez.olmadı'larla yol alırsın bir süre.sonra bakarsın senden sonra onun için birileri olabiliyordur.sen hayatından en iyi dileklerinle uğurlamışken onu,o daha senden gitmeden önce ayarlamıştır bir sonraki geçici yürek yerleşmesini.kendine kızmaya başlarsın.başka hiç kimseye bir açıklama yapamazken en içten küfürleri edersin kendine.sana layık olan budur.çünkü sen kendinden bile çok sevmişsindir.öyle ki gidişine bile saygı duymuşsundur.en çokta uyumakta zorlanırsın.sek içersin geceyi.gece demek o demek olur bir süre.radyoları da sevmezsin artık.bu aylarda hep iki kişiliktir şarkıları.parça istersin,dikkate bile almazlar tek kişilik yalnızlık notalarını.bu aylarda yalnızlık başka zordur bilirsin.bilirsin o yüzden gündüzleri dışarı çıkmak istemezsin.adım atılacak yer yoktur dışarda.dışarı çıksan daha da üzülürsün.ONUN OLMADIĞI HER İNSAN KALABALIKTIR.
kaldır gözlerinden güneşi,
göz yapımı sağanaklar yerleştir yüzündeki hüzün çukurlarına,
karadenizde dalga olsun gidişlerin
bir o kadar inatçı,
bir o kadar yok edici...
kaldıramasın yokluğunu yüreğim,
bir kuş neden sever ki sabahı? neden tüm gece bekleyip güneşin eli avcuna varınca besteler yapar.biliyorum tamir-i caiz değil sende bıraktığım hurda sevdanın ve bana kalan kısmın hiç güzel değil.günlerdir düşünüyorum.acabaları kemirmekten,keşkelerin boğazını sıkmaktan yeni geldim buralara.seni ve kendimi kurtarmaya çalıştım.biz olmanın ender rastlanır hüznüne evimi açtım.bir hüzün nasıl kurutulur? kendimi,gönlümün yakasından astım.sen gelirsen bu hüzün yaş tutmaz.ve belki bir kuş seni uyandırmak için senli şiirler okur...
senin bir tek suskunluğuna bir kitap yazarım.ama şimdi susma.şimdi susarsan çarşambayı yine sel alır.şimdi dökmezsen yüreğini avuçlarıma,temize çekmezsen cümlelerini korkarım şu fıratın suyu serin akmaya devam eder.gözlerim kum saatleri,az baksan göreceksin giderek azalan seni.sen şimdi susarsan yokluğuna değer kirpiğim ve azalan umutlar doldurur bu şehri.sen susarsan şimdi bir şehirde, bir çocuk yüreğinin üstüne düşer kalır.bir bozkırı sebepsiz dikenler kaplar.hatta karıncalar yiyecek telaşını bırakıp ağustos böceği gibi davranır.eğer sen şimdi susarsan bir tomurcuk bahara olan sevdasından vazgeçer.en kötüsü de sen şimdi susarsan gönlüm sen-kırımlara açılır.ülkede sevdasızlık artar.gönül başına düşen aşk artar.ama bir o kadar yoksun-luk sahibi insan olur...
yokluğunun üstüne kaç kat atsam
yalnızlığının verdiği boşluğu doldururum,
sana kaç kez sarılsam
gidişinin sarsıntısından yıkılmaz bu adam,
aşk tutmaya dudak kala terk ettin beni,
şimdi hangi yokluğa baksam sen çıkıyorsun altından..
seni sevmek baharın geldiğini şarkılarda duymak gibi.
el ele tutuşmak varken uzaktan sevgilileri izlemek gibi.
bir martının kanadında İstanbul'u izlemek varken
köşe başlarında beklemek gibi.
sen İstanbul'sun..
gözlerin Beyoğlu kadar kalabalık
gün gelir çarelerden geçersin,
geçici çözümler ararsın yalnızlığına.
kalıcı niyetiyle yeni aşklara taşınırsın,
1+1 sevdalar da yetmez içindeki yalnızlığı azaltmaya,
oradan da ayrılırsın...
üstelik anıların depozitosunu da bırakırsınız umursamadan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!