İşte pislik. Ten kuruyor aklını
Savralarla. Bilmenin deşildiği yer bumbarlardan
bu kendine dönen kötülük, hunharlara
başkalarından yapılmaktır çünkü ilk
ilk tükrük. Saçılış kapıyor odalarını, odalarda
dışarı çıktığınız her vakitte pharmakon
Hakikat yoktur, ve insan teki
ilk militanını görüyor bende.
Ben. Hepsi bu. Bir tek kelime
gerçeklik: bu görüntü, önümdeki.
Yoksul düşünce! Kibrini aşıyor
Biz olduk: yaşadıkça eskidi dünya
ay bastı, gazete ilanlarına kelimeler sorduk boyna
sonra nefretimiz kanadı, boyna kelimeler üretmekten
üretmek: bir kelime, bu görkemli yoksulluktan, dünya.
Ne iyi, oyunlarla eskimesi bir ömrün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!