Necati Coşkun Şiirleri - Şair Necati Coşkun

DİNLE BENİ OĞUL

İslam doğdun, müslümanca yaşamaya bak
Kimliğim Müslüman diye. Güvenme oğul
Zevki sefa için gelmedik. Olmamalı ahmak
Şurada,burada zamanını boşa harcama oğul

Sen aslı oldun, ben ise kerem
Sevdan yüzünden, oldum verem
Sen he de, yolarına güller serem
Bak geçip, gidiyor gençliğim
Duydun mu çil kekliğim

Kapalı kapıları açan, güzelliktir sevgi
Sevgi anlatılmaz, bulunmaz bir dengi
Sevginin çözemeyeceği sıkıntı yoktur
Sevginin meyveleri tatlı, önemi çoktur

Sevgi anlatılmaz, özel bir duygudur

İbadet ederken, insanların feyiz aldığı
Türlü melanetlerden hayli uzak kaldığı
Rahmetin bile sağanak olarak yağdığı
Tövbe ayı, mübarek Ramazan geldi

Kulun, Allah a karşı yaptığı ibadetlerin

İŞTE YOZGAT

İki dağın arasında gizlenir, bir şehri serhat
Sesini dünyaya duyurmak için eyler feryat
Yazın buz gibidir, kışı ise çekilmez berbat
Yol vermese de dağlar, Doğuyu batıya bağlar

Kayseri de Avşar, Yozgat ta Çapanoğluyum
Toroslarda Tahtacı, bolu dağında Köroğlu yum
Sivas’ta ulaşlıyım Adanada kozan oğluyum
Bizler et ve tırnak gibiyiz, emmi dayı bibiyiz

Antep’te Ökkeşim, Söğütte Edibali’nin toyuyum

Sevgi dedikleri, anlatılmaz bir duygu
Seven gönülde, eksik olmazmış kayğu
Sevilenden sevene, olunca iyi bir saygı
Demezler usandık, yandık Allahım yandık

Seven gönüller, aşkla sevgiyle avunur

Kararan kalplerimizi, türlü nifaktan
Dillerimizi, anlamsız yere hitaptan
Bizi nefislerimize uyup ta, bidat tan
Koru! Muhafaza eyle yüce Allahım

Edepsizliklerden, dolaylıda olsa zinadan

Olacakları, çok önceleri sezdi
Karış, karış Anadolu’yu gezdi
Kurtuluşun örnek pilanını çizdi
Ben Atamı nasıl inkâr ederim

Azmiyle dize getirdi, devleri

Doğru, sallanarak kırılsa da, yan yatmaz
Dost sözü acı gelsede, dost kusura bakmaz
Dost dediğin, arkadaşını yalnızca bırakmaz
Gözü kalsa da ulu çınarda, o bekler kenarda

Âlim unutmuş, kalemi yazmış unutmamış