Hiç kimse
Hiç kimseyi
Böyle yürekten sevmedi...
Hiç kimse korumadı yüreğinde hiç kimseyi
Bu kadar uzun süre
Hiç kimse acısını sevmedi benim kadar
Zaman sensin mekan sensin hayat sen
Değişmezsin sen başkasın ne desen
Yağmurlu günlerde içime esen
Fırtınasın kasırgasın rüzgarsın
Sen içimde kanat çırpan bir kuşsun
I.
Keşke unutacak kadar sevseydim
hiç tanımasaydım ya da
yağmurlar seni getirmeseydi
anlatmasaydı seni bir balıkçı teknesi
keşke şiirler yazılan sen olmasaydın
Öyle dokunaklı konuşma
Konuşma dayanamam
Sen iste
Beydağını sunayım sana avuçlarımda
Çiçeksiz merhametsiz....
Anla ki yüreğimde ne var ne yok senindir
senin terketmişliğindi sevgilim
şehri kudurtup üstüme salan
caddeler yine boşaldı
boşaldı üstüme gece
bir ince aydınlık olurdu gözlerin
saatlere ayarlı şafaklar
serçeler uykudayken uyuyan kadınların
topukları tarafından vurulmadan önce
kalkıp giderdin
I.
gittin
düşleri yarım kaldı gecenin
el değmedik acılar yeniden hançerlendi
kan gövdeyi götürdü
kelimeler çölünde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!