Necati Arslanmirza Şiirleri - Şair Necat ...

Tutma içinde rüzgarlarını,koparsın fırtınasını
Bırak seriver yeryüzüne yağmurlarını
Tenhada bir akşam bütün kibrit kutularını
Yak benim için,ellerin ısınsın

Zemheri ol,ayaza çal hep den çiçekleri

Kokunu burnum duyumsamadan git...
Sonra dayanamam takılır gözlerim peşine
Yıkalı kısmetsiz sabahlara uykularımı
Başımı yorgansız yatakların koydum döşüne.

Yok ki hayatın kasnağı kırsam hırsımdan

Deli bir kısrak gibi tepip dağları
Sesinin mührünü vurup rüzgârlara
Ölmek gibiydi yağmurlara salıp tenimi,
Islanışım…
Yoksul bir sofraydı çocukluğum oysa
Mercimekli pilav kelle soğan

Rüzgarlar kapını çalacak
Adımı fısıldıyacaklar kulağına
Bir gün bütün yanlış adreslerde
Beni tarif edeceksin açılan her kapıya

Sobanın üstünde ki kanayan ibrikte

Bir tepeden diktiğin gözlerin
Hangi şehrin sokaklarına uzanır
yaşadığın sevdamıdır
yoksa...
Boşlukta bırakıp kendini,
Kaybettiklerini aramak mı...

Yüklerin en ağırını taşırım ben
Çilenin çekilişini gözyaşlarında
Ahın vurgununu omuzlarımda
Nasıl işlediğini saatlerin bilirim ben.

Acıları sicim sicim sarışını günlerin

Bütün gün akşamın olmasını bekleyeceğim
Bir bir kanatacağım,
Acılarımın kabuk bağlamış yaralarını.
Sonra otobüs duraklarındaki insanları sayacağım,
Ne giderken el sallayanım olacak,
Ne gelirken bekleyenim.

BÜYÜYEN ACI

Aklımın cinnet noktasında büyüyen acı
ne vakit çekileceksin uykularımdan
bütün zamanlarıma düşeli gölgen
hangi birgün yok olacaksın

ÇUKURDA

Çukur bir yerde
Seyrine durmuşum hayatın
Ne yana dönsem ateş
Ve soğuk bir dokunuş çıkışı sonsuza varan