Ey uzaktan uzağa mendil sallayan dilber
Bana da kaf dağından gizlice bir haber ver
Söyle bana senmisin kafdağımıdır yakın
Bilmiyorum varmıdır senin ondan bir farkın
İkiniz bir tek ukde ve bir tek fikirsiniz
Gayem size ulaşmaktır sizde bilirsiniz
Ne olur bu kadar gelme üstüme
Zaten üzüntüden ölüyom canım
Koskoca gençliğim giderken güme
Ben ancak peşinden gülüyom canım
Ne ateşler yanar can ocağımda
Bir an kelimeleri yan yana sıraladım
Baktım ki lügatlerin payandası da kopmuş
Cümlelerin aczine bende şaşırıp kaldım
Seni anlatmak için bir tek harf bile yokmuş
O kadar güzelsin sen, o kadar tatlısın ki
Seni incitecek tüm dilleri koparırım
Kem nazarla belini saracak olsa elim
Acımam şu elleri, elleri koparırım
,
Dayanamam gözünden bir damla yaş akıtsan
Aşk bir kısır döngü Merkezinde ben
Çarmıha gerilen en son kurbanım
Keşke kalbimi de sökseydin de sen
Aksaydı sel gibi aksaydı kanım
Her gece yalvardım ben meleklere
Saatimi kurdum tan vaktine ya
Öter mi ötmez mi bilemiyorum
Karanlık çekilip gökteki aya
Biter mi bitmez mi bilemiyorum
Her gün göğsüm patlar sanki sancıdan
Dışarda renk cümbüşü baharın hediyesi
Ve yeşiller içinde taze bir gelin saklar
Duyulur uzaklardan bülbülün tatlı sesi
Güle nispettir diye erken açar zambaklar
Dün gece
Gökyüzündeki yıldızları saymaya durdum
Ne sayılar kâfiydi
Nede yıldızlar bitti
Yıldızlara kadar
Uzandı hayallerim
Ruhumu alev, alev kavuran cehennemi
Sakın söndürmeyesin söndürme canım emi
Ki ben çıralar gibi hep yanmak istiyorum
Yeni güne güneşle uyanmak istiyorum
Ve yeni gün zamanın tam yersine akmalı
Artık sende uslan bir kere dinle
Dönülmez yollara vardığın yeter
Konuş şuracıkta otur benimle
Sinene sırrını sardığın yeter
Anlat bir yandan da ağla ve boşal
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!