Bazen fırtınalar kopar ufkumda
İçimde kıpırtılar dalgalarla yarışır
Bazen durulur sular
Endişeyle barışır
Kalbimde tüm umutlar
Bazen mutluluk, endişe
Her taraf rengârenk baharda gelmiş
Ne kadar sürecek bilemiyorum
Gurbet ne ağır yük, hasret ne zor iş
Bu çaresizlikten iğreniyorum
Hep seni hep senden dileniyorum
Senden uzaklarda kaldığım zaman
Eridim, tükendim, yandım, bittim ben
Gözümü kapatıp daldığım zaman
Ufkumda da seni hayal ettim ben
Sen ki bir nefes can, bir nefes umut
Odamda tek başıma geceyi kokluyorken
Bir gelinlik içinde seni görür gibiyim
Ki beni sensizlik bir kor gibi yokluyorken
Hayalimi peşinden yine sürür gibiyim
Her gece sensizliğe yeniden başlanırken
Ben niye böyle oldum bilmiyorum a dostlar
Biri burnumu sıksa canım çıkacak gibi
Bir devasız dert ki bu ölüyorum a dostlar
Yaş değil gözlerimden beynim akacak gibi
Sevmişim ve sevgimin suçlusu bulunmuşum
Dün hasret kuşatırken gönül denen bu yurdu
Güneş son şulelerle ufku tokatlıyordu
Kıvılcımlar denizde sularla oynaşırken
Diz çöktüm hayalinin önünde bu akşam ben
Bir an kıvılcımlarla sular tutuştu sandım
Ve sen ki erguvandın ve ben ki sende yandım
Seni ellerinden tutup getirsem
Hep yanı başımda tutsam ne olur
Şu çılgın özlemi artık bitirsem
Hasreti üstümden atsam ne olur
İnan uykularda başladı kıtlık
Değişmeyen tek şey,
değişmenin bi-zatihi kendisidir.
Ve her değişiklik
Terakkinin sesidir.
Belki sevmeye çalışırsın
Beklide nefret etmeye daha bir alışırsın
Anlayamazsın elbet tabiî ki bilemezsin
Ne kadar çok sevdiğim sana da ayan değil
Bir sır gibi yıllardır ruhumda gezen sensin
Taşıdığım hayalet; sanki gerçek can değil
Sanki bir sıtmaya tutulmuştum dün
Hem üşüdüm, hem de yandım sevgili
Mutluluktan inan mest olmuştum dün
Kendimi cennette sandım sevgili
Başımı göğsüne yasladığım an
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!