Nebula Şiiri - Özlem Süyev

Karanlıkta, nebulaya evrilen bir yıldız
Sonsuz karanlıklara yıldızlar
Yaratıyor yine…
Işıltılara tutunan ruhlar,
Cennet bahçelerinden
Topladıkları melodilerle,
Yağmur yağmur
İniyor Yer'e...
Sonsuzluğun sesi zihnimde
Yol alıyor...
Vardığı yerde,
Yalnızlığın ortasında,
Gerçeküstü kalabalıklarda sen...
Şiirlerde bulduğun bakışlarında,
Hala gözlerin
Yine düş denizlerinde,
Rüzgarların ritminde,
Köpük köpük
Dalgaların ruhunda,
Yol alır gibisin..