Nebula Şiiri - Türkmen Töre

Koynunda izleri altın kuşaktan
Gökyüzünde hareler açılır uzak şafaktan
Seni gören gözlerim gelmiş Havva anadan
Boynuna yaseminler sürülü doğuştan

Sevda tepelerdeki kartalların kanadındadır
Aşk kana susamış bir aslandır
Dağa taşa can verir ya tanrı
Ve işte öyle bir güç aşk, öyle sanrı

Yüzyıllık şaraplar bilirim
Genede cennetteki zerresine benzemeyecek
Dörtnala kırık beyaz atlar bilirim
Genede mahşerin atlarına yetişemeyecek
Aslan yeleleri, güller, yıldızlar
Tanrı cana can vermiş
Bana seni az göremeyecek

İnsanki insana bilgeliği gösterir
Su zerresi dünyalara bedeldir
Ve bil zümrütler kalplerin zafer sesleridir
Ve bil, her zerre kanım yolunda askerdir

Söyle, neden bu kadar güzelsin canım
Çınarlar devrilsin gölgene, güneşler aydınlatsın
Uzak yıldızlar ışıldasın suruna, nebulalar parlatsın
Söyle bir! neden bu kadar güzeldir adın

Deniz kokusu sarar dört bir yanı
Milyonlarca meyveler dökülür önüne,
Cenneti çizdiriyorsun gözlerimde
Söyle haydi şerefine hangi dağları alayım
Milyonlarca çiçekler açar ya seninle
Söyle şerefine hangi şehirleri yakayım?

Uzundur kaşların ve de aşkların
Bir şehirden bir şehire dalgalanıyor saçların
Baktığım her yer senin adın
Dökülmesin yaşların ve de taşların

Hareler açılır ziondan tepende
Kartallar dolanır uzaktan gölgende
Aslanlar kurulur tabanındaki izlerde
Söyle neden bu kadar güzelsin,
Söyle bir! neden bu kadar güzeldir adın