NEBİYE BEYİTLER
Hiçbir kimse veremiyor, tebessümle gülüşünü
Özledi gönlüm ey nebim, sen saadet güneşini
Ne kadar kötülük varsa, hepsi seninle savuldu
Hıra’dan yükselen nurla, kör cehaletler kovuldu
Sabahıma doğan güneş, gece karanlığımda ayım
Gönlümün sultanı nebim, sen yoksan ben hep dardayım.
Bilsen ki; imansız diller, hak yolunu karalıyor
Seni seven gönülleri, çok derinden yaralıyor
Feyzullah Kırca
Akbaşlar Köyü / Dursunbey
Kayıt Tarihi : 21.5.2011 12:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nebiye beyitler, çok güzel bir sevgi demeti gibi.
Yüreğinize sağlık ...
TÜM YORUMLAR (4)