Nebi Akar Şiirleri - Şair Nebi Akar

Kapladı önümü bir kara bulut
Aylar geçti hasret kaldım güneşe
Dedin ki:”Küçüğüm, sen beni unut”
Kalmadı gönlümde inan hiç neşe.

1990

- Oğlum Mustafa Said’e -

Saçlarının kokusunu
Bulamadım, hiç bir gülde.
Ne baharda, ne eylülde
Göremedim, kara gözlüm.

Heçgeren’de olmak vardı şimdi.
Gündüz, kalenin kuzeyinde
Hebilli kesmenin yanında evsine girmek,
Uzaktan uzağa karatavuklara nişan almak vardı.
Buz gibi takılatmak on altı numara tüfeği
Yeni bir fişşek sürmek alel acele

-Beyhan’a Şarkı-

Ah! Sen sevdiğim Beyhan
Güneşe bak, beni an.
Gülüşün bana kalan
O da buruktur inan.

Kasımda insanı cezbeder dağlar
Yüzleri kızarır, ağaçlar ağlar.
Şimdi hayran hayran seyretmek varken
Bilmem ki yolumu kim, neden bağlar.

El vermez gurmut gibi kırılganım

Bak sen, kuşaklı geline.
Çağırsam gelse elime,
Sarılsam güzel beline,
İnce belli sarı bardak.

Yakın durman ömre değer.

Huzur ne gezer, gümüşte altında.
Kendimi bulurum, bir çınar altında.

Gün yükselir, yüzlerime benzer nar.
Ova ipil ipil, toprak da yanar.

Servicikler uzanır bulutlara
Kapı aralar yeni umutlara
Bir bayrak çırpınıyor bu sularda
Durmuyor gönlüm gibi bir kararda

Bu haliyle gönlümü alan tepe

Şu sarışın, mahmur bakışlı sensin.
Şu ürkek, gözleri nakışlı sensin.
Şu kayada, baygın kokuşlu sensin.
Sensin rüyalarda açan çiçeğim.

Sümbülü saklamış yârin saçları,

Benim gönlümün sultanısın...gül,
Esirine ettiğin reva degül.
Vurma n’olur peykân peykân üstüne.
Bana bu, iğne degül, deva degül.

Yalvaran gözlerle baktım kaç defa.