Nebi Şiiri - Furkan Çakmak

SEN GİTTİKTEN SONRA EKSİK KALDI BİR YANIMIZ
ACIYA, FERYADA, ALIŞTI KULAKLARIMIZ

GEÇTİĞİN YOLLARDA HAYRANDI SANA TOPRAKLAR
NÛRUNDAN BAŞINI, KALDIRAMAZDI BAKANLAR

EY! SEVGİLİLERİN SEVGİLİSİ, YA ENBİYA
SENİ GÖREN KULLARA, İMRENİYORUZ HÂLÂ

BİZ SENİ GÖREMEDEN, DUYAMADAN SEVDİK
BİZE BIRAKTIĞIN NAMAZINA KENETLENDİK

İSLAM BELDELERİNDE SENDEN SONRA KAN HAKİM
BUNA ARTIK, DAYANAMIYOR KALBİM, YÜREĞİM

EY! SEVGİLİLERİN SEVGİLİSİ, YA ENBİYA
SENİ DUYAN KULLARA, İMRENİYORUZ HÂLÂ

HÜZÜNDEN, ZULÜMDEN KURUDU GÖZ PINARLARI
MERHAMETİNİ ÖZLEDİK; ŞEFKATİNİ, AŞKINI

ÜMMETİN DAĞILIYOR, PARÇALANIYOR YA NEBİ
GEL, GEL DE ARTIK BİTİRELİM HASRETİMİZİ

EY! SEVGİLİLERİN SEVGİLİSİ, YA ENBİYA
NÛRUNA DOYANLARA, İMRENİYORUZ HÂLÂ

SENİN BAŞLARINI OKŞADIĞIN YETİMLERİN
ŞİMDİ DAHA DA YETİM KALDI SENİN GÜLLERİN

SANCAĞININ ALTINDA HUZURA EREN YERLER
BAŞLARINA ÜŞÜŞMÜŞ ELİ KANLI ZALİMLER

EY! SEVGİLİLERİN SEVGİLİSİ, YA ENBİYA
EBU CEHİL’LER HAKİM OLMUŞ TOPRAKLARINA