Karanlığın dipsiz derinliklerine daldı bu akşam gözlerim ,
etrafımı sarmış adı belirsiz bir hüzün,
düşüncelerimdeki derinliklerde iki Damla yaş olup süzüldü yanaklarımdan o son sözün..
Ne zormuş be, ne zormuş gözyaşlarımı gizlemek. Ne zormuş sabaha dek güneşin doğuşunu beklemek.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta