Ne Zormuş Beklemek Şiiri - Selma Şanal

Ne zormuş özlemek, beklemek ne zormuş
Acıyla dolu gözyaşlarını
Tesellisi olmayan vurgunlara akıtmak
Gecenin gündüze karıştığı,
Bir avuç huzurdan uzak
Üstünü örttüğün anılarla yüz yüze gelmek
Yaşlı gözlerle ona bakar gibi boşlukta gezinmek
Ne zormuş çaresizlik, dayanmak ne zormuş...
Derin düşüncelere dalıp
Her ayak sesinde onu hatırlamak
Sessizlikte çığlığa boğulup
Dinmeyen acısını haykırmak
Ölümü sayıklar gibi, onsuz ölememek,
Uzaktan gelişini izler gibi, donup kalmak ufuklarda
Özlendiğini bilmeyen bir kalbin
Çok uzaktan atışını duyar gibi
Ne zormuş hissetmemek, dokunamamak ne zormuş,
Her geçen gün biraz daha kaybolup
Sürüklenmek yalnızlığa, bir yaprak gibi
Onu beklemek ve ötesini düşünmeden,
Her şeye veda edip sessizce gitmek
Bir kez daha görmek için onu
Hayatından bile vazgeçmek
Ne zormuş kaybetmek, bulamamak ne zormuş…
00:40__09.10.09