Ne zormuş Şiiri - Ahmet Mercan

Gitmek ne zormuş
Beni sana getiren bu şehirden
Sonra Birgün Yollarına senle düştüğüm
Ve senle caddelerinden geçtiğim
Sahilinde oturduğum bu şehirden
Ayrılmak ne zormuş

Şehirlerce uzak olsan da
Şimdi birkaç şehir daha uzaklaşmak ne zormuş

Sana aşık olunca gülerek girdiğim şu evden
Senle güldüğüm şu odamdan
Senli rüyalar gördüğüm yatağımdan
Ve gidişinden sonra dinmeyen gözyaşlarımla boğulan yastığımdan
Ayrılmak ne zormuş

Şu sahil hani senle oturduğumuz
Şu deniz kokusunu içimize çektiğimiz
Ve o şarkıyla üzerinde ağladığımız şu kaya
Şimdi Son defa bakmak hepsine
Senli Anıları taze tutmak için onlarla buluştuğum bu yerden ayrılmak ne zormuş

Kokunu unutamamak
Sesini duyamamak
Yüzünü görememek
Ne zormuş
Teninin sıcaklığı tenimdeyken hala
Hiç olmamışsın gibi hayata devam etmek

Ne zormuş bu yaşta sevmek
Ne zormuş severken, sevilirken ayrı düşmek
Ne zormuş geç kalmak, iç çekmek
Ne zormuş sevgiyi, hayalleri geç kadık diye feda etmek...