Ne zor şeydir sevgisiz yaşamak

Ne zor şey
sevgisiz yaşamak,
Gözlerden düşen
yaşlarla yanmak.
Yürekte bir umut
ışığı aramak,
Sevgisiz bir dünyada
kaybolmak.

Bir zamanlar
sıcak bakışlarla doluydu,
Şimdi yalnızlıkla
çevrili odanın köşesi.
Sevgisizlik soğuk,
acı bir rüzgar gibi,
Yüreği dondurup
içini boşaltırcasına.

Ama umutsuz olma,
sevgi bir gün gelir,
Gelir ve yeniden
yüreğini ısıtır.
Sevgisiz yaşamak
geçici bir dönemdir,
Yarın yeniden
sevgiyle dolar için.

Ne zor şey sevgisiz
yaşamak bu dünyada,
Gelincikler solmuş,
bahar soldu bağrımda.
Rüyalarım uykusuz,
yıldızsız gecelerde,
Gel sevdiğim,
doldur bu boşluğu içimde.

Gel, yeniden yeşertsin
bu solmuş goncalar,
Gönlümün karanlığını
aydınlatsın yıldızlar.
Sevgiyle dolsun her an,
her köşe başı,
Sevgisiz yaşamak ne zor,
ne de kötü bir hâl.

Sevgiyle sar beni,
bu yalnızlığı dağıt,
Kalbimdeki buzlar erisin,
sevginle içimi ısıt.
Ne zor şey sevgisiz
yaşamak bu dünyada,
Gel sevdiğim,
doldur bu boşluğu içimde,
hemen şimdi ama!

Sevgisiz dünya soğuk,
yürekler ıssız çöl,
Bir gülümseme,
bir bakışla can bulur
her ölü beden.
Sevgisiz yaşamak,
ne zor, ne de
insana özgü bir yol,
Gel sevdiğim,
bu boşluğu doldur,
aşkla dolu sevgi denen
bir dünyada.