Ne zor şey Şiiri - İbrahim Düşkün

ne kadarda soğuktu
zemheriydi seni alıp giden ölüm
yüreği temmuz ateşi gibi sıcak
umut alevli dost
yitik aşklar
yüreğine gömülü sevdalar
öyle kendine saklı
çekip gittin
bir ocak gününde
sivasta.

ufukta beliren umutlardan
yaşanır dunyalar yaratırdın
kimini paylaşırdın
ne güzel umutlardı
öyle saf,sade,içli
sahiden yaşamak neydi
ölmek neydi
daha bir bardak çay içimiydi
böyle insanı bırakıpta gitmek neydi
gittin be dost
gelmez oldun
ocakta ölüm ne zor şey
ocakta ölüme durmak
ocakta seni ölüme sunmak
ne zor şey.