Ne Zor Şey Şiiri - Sedat Erdoğdu

NE ZOR ŞEY

Sahilde tek başıma, yürüyorum çaresiz
Kanadı kırık kalbim, uçamaz oldu sensiz
Dertler söze sığındı, her acıdan pay aldım
Ben kendimi kaybettim, yaşıyorum kimliksiz…

Ne zor şey bir insana, kördüğüm bağlı kalmak
Ne zor şey hiç yüzünden, istemeden ayrılmak
Sözcükler hafif kalır, çaresizlik ne zor şey
Ne zor şey acıları, günden güne çoğaltmak…

Duygularım felç oldu, yüreğim kaldı rehin
Aşkın yaktı kül etti, yok senin adaletin
Gözü bağlı heykelim, terazim şaştı kaldı
Aklım karma karışık, çözümsüz bilmecesin…

Sedat ERDOĞDU