Ne Zor Şiiri - Ayşe Ezgi

ne zor sana sevdalanmak
geceleri seni düşünüp
gözlerime nöbet tutturmak
yüreğime pranga vurmak
uykuyu düşman bellemek
uykusuzluğu dost...

gardiyan misali kendime rahat vermiyorum
yüreğim katre katre kanıyor kanlı yasla
SENİ UNUTAMIYORUM!

Yürürken yollarda yapayalnız
ağaçlara yaslanıyorum
sırf sensizliği taşıyamadığım dan.
memleketi bırakıp gitmek istiyorum kokundan
zeytin gözlerini görmemek için
olduğun yerlerden kaçmak,
ya da her anından haberdar olmak istiyorum.
hatta an kadar yakın olmak sana...

sorulunca uykusuz gecelerim;
uyku tutmadı demek
sorana sevdiğim yok demek,
Sana ve herkese yalan söylemek,
SENİ SEVMEK VE SÖYLEYEMEMEK...
ne zor sana sevdalanmak! ,

gözlerinde kaybolmak isterken
bakışlarından kaçmak
konuştukça alışmak,
alıştıkça bağlanmak gibi bir yabancıya.

delice sevmek
belki de sadece sevdiğimi sanmak
adını her duyuşta
nefessiz kalırcasına kasılmak
haykırmak isterken hep sus kalmak
bırak görüp dokunmayı
bir selamınla yetinmeyi bilmek...

ANLATAMAMAK, ben bile ANLAMAZKEN!
ne ZOR sana SEVDALANMAK!

(03.07.2011 Gaziantep)