Ben yetmiş ikide çıktım gurbete
Ne Zile’yi Tokat’ı unuttum
Çok çalıştım çok katlandım zahmete
Ne Zile’yi ne Tokat’ı unuttum
Gözümde tütüyor doğduğum köyüm
Hepsi göç etti kalmadı soyum
Düveni sürerken içtiğim çayım
Ne Zile’yi ne Tokat’ı unuttum
İnsan unutmuyor doğduğu köyü
İnsanı yutardı Buğdayın boyu
Yayla pınarından içerdik suyu
Ne köyümü ne Zile’yi unuttum
ÂŞIK SEFİL nerede kaldı o günler
Şimdi yaylalarda öter bülbüller
Kara kovanımdan yediğim ballar
Ne Köyümü ne Zile’yi unuttum
Kayıt Tarihi : 28.10.2019 07:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dursun Alabıyık 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/10/28/ne-zile-yi-ne-tokat-i-unuttum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!